Bu gün sınıfıma gelen bir öğretmen arkadaşımla konuşurken fazlaca gürültü yapan öğrencilerime "Beni çok üzdünüz? Eğer böyle yapmaya devam ederseniz benim öğrencim olduğunuz için mutlu olmam? İyi ki benim öğrencimsiniz demem" dedim.
Verdiğim tepkinin öğrencilerim üzerinde ne tür bir etki bıraktığını da düşünmedim doğrusu. Dersimizi işlemeye devam ettik.
Son derste hiç alakasız bir zamanda şarkı söylemeye başladım. Benimle beraber öğrencilerim de keyiflenmişti. Bir öğrencim:
"Öğretmenim" dedi. "Siz bize iyi ki öğrencimsiniz demeseniz de biz size iyi ki bizim öğretmenimizsiniz" diyoruz?
Şaşırdım?
Birinci sınıf öğrencisi için çok düzgün ve çok etkileyici bir cümle kurmuştu.
Beklemediğim bir tepkiydi bu.
Yüzüne baktım öğrencimin.
Masumiyet kokuyordu bakışları?
Gözlerinde sevgi parıltılarıyla öylece bakıyordu.
Biraz da kırılmıştı sanki.
"Az biraz gürültü yaptık diye bizi sevmekten hemen vaz mı geçeceksiniz" der gibi bir hali vardı.
Ben ki, kelime hazinem çok zengindir, bu cümle karşısında söylenecek söz bulmakta zorlandım.
Sustum. ?
Bu olay beni 4 sene öncesine götürdü.
2010 yılı Öğretmenler gününün birkaç gün öncesi, sınıfa girdiğimde koşarak bana sarılan ve "Ben seni çok özledim öğretmenim" diyen Ahmet Burak ve "bizdeeee" diye haykıran öğrencilerim geldi aklıma?¦
Öğretmenlik hayatım boyunca aldığım en güzel hediyeydi bu benim için.
Ne kadar şaşırmış ve ne kadar mutlu olmuştum.
Bu öğretmenler gününün hediyesini de yine bir öğrencim verdi "iyi ki bizim öğretmenimizsiniz?" diyerek.
Pazartesi günü Öğretmenler Gününü kutlayacağız.
Hamasi nutuklara karnım tok.
Kimseyi dinlemiyorum öğrencilerimden başka?¦
Öğretmen arkadaşlarım, öğrencilerim ve ben?¦
Ve biraz da öğretmene saygısını yitirmemiş ülkemin güzel insanları.
Gerisi laf-u güzaf?
Ali Çam Haber 46
